การระงับข้อพิพาทด้วยการไกล่เกลี่ย (Mediation) และประนอมข้อพิพาท (Conciliation)
หมายถึง การระงับข้อพิพาท โดยการตกลงยินยอมของคู่กรณีเอง ซึ่งต้องมีผู้ไกล่เกลี่ย (Mediator) หรือผู้ประนอมข้อพิพาท (Conciliator) เป็นคนกลางในการทำหน้าที่ช่วยเหลือ เสนอแนะ หาทางออกในการยุติหรือระงับข้อพิพาทให้แก่คู่กรณี ซึ่งผลของการไกล่เกลี่ย (Mediation) และประนอมข้อพิพาท (Conciliation) นี้เกิดจากการตัดสินใจของคู่กรณีเอง โดยผู้ไกล่เกลี่ย (Mediator) หรือผู้ประนอมข้อพิพาท (Conciliator) มีหน้าที่เพียงช่วยเหลือในการเจรจาและทำคำเสนอแนะเท่านั้น แต่ไม่มีอำนาจในการทำคำชี้ขาดเช่นเดียวกับอนุญาโตตุลาการ ดังนั้น หากคู่กรณีไม่พอใจผลของคำเสนอแนะ คู่กรณีก็อาจใช้การระงับข้อพิพาททางอื่น เช่น อนุญาโตตุลาการ (Arbitration) หรือ การนำคดีขึ้นสู่การพิจารณาพิพากษาของศาล (Litigation) ต่อไป